Μιά μονάχα στιγμή..

Καθόταν, δεν στεκόταν , μπορείς να πεις πως βολεύτηκε , γιατί γνώριζε πως θα μείνει σε αυτήν την θέση για πολύ ακόμη. Δεν την πείραζε όμως, γιατί ήξερε, ήξερε πως στο τέλος θα ανταμειφτεί και το βραβείο που θα πάρει θα είναι μοναδικό.. σχεδόν τόσο μοναδικό όσο είναι και αυτή! Καθόταν, δεν στεκόταν, κοίταγε τους κόσμους γύρο της. Λέω κόσμους γιατί πίστευε πως είναι μοναδική σε πολλούς κόσμους όχι μόνο σε έναν, και είχε την ελπίδα πως ο κόσμος που ζει είναι μια χώρα, και πως κάποια στιγμή θα ταξιδέψει στο εξωτερικό! Για μια στιγμή σκέφτηκε να τα παρατήσει όλα και να φύγει, για μια στιγμή μόνο, αλλά αυτή η στιγμή ήταν αρκετή να την ταράξει.. αχ πόσο πολύ μπορεί και πονάει μια μονάχα στιγμή…