και δινομαι...

..Δινομαι Όντως ; Πόσο; Πως..;
Με η χώρις , Εγώ είμαι Εδώ .. Με η χώρις .!

Μπροστα στο γκρεμό δεν έχεις και πολλές επιλογές .. Η πηδας η φεύγεις σπιτι σου,
Κρύβεται κάτω απο το πάπλωμα και μένεις εκει για Πάντα, σιωπηλος..
Και ποσά Μπορει να κάνει κανείς θαμενος κάτω απο τα κουρέλια ;
Τι ωραίο που Είναι το Τίποτα .. Και το άδειο..το απλό ..

Πάντα εκει Αλλα Ποτέ όταν το θέλεις ...

Υπάρχει Ένα μέρος που μπορω να αναπνευσω.. Κανονικές ανάσες.. Χώρις φιλτραρισμα..
Αχ και να ήμουν αλλιώς .. Ούτε και ξέρω πως , Απλά αλλιώς ..

Πριν χορτασω ξανά Πειναω .. ΚΑΙ ΠΆΜΕ ΠΆΛΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ.. !

Πως ..;

-Σαγαπαω ... Μαγαπας.;
-Μαγαπω , ΕΣΥ ..;
-Σαγαπω !
-Για Πόσο Εγώ .; ..

"Καπριτσιο"

Είναι μικρή .. Τόσο Όσο χρειάζεται για να την φροντίζουν και να την αγαπούν ..
Κρυφά έξυπνη .. Ένα άγριο πλάσμα ..που Έχει φυλακιστει,
Στερηθεί , και ορμαει να ξεσκισει με μανία και σχεδόν άθελα της,
Οτιδήποτε τις δίνεται με τόση ευκολία.
..και τις δίνονται πολλα για αυτο ακριβώς το λόγο ..!
Ελεύθερη και δυνατή .. Αλλα και φυλακισμενη μέσα στο ίδιο της το κλουβί, ανήμπορη
Να δραπετεύσει.. Το κλειδι το Έχει, Αλλα δεν Είναι αρκετά έξυπνη να το καταλάβει!
Ένα άγριο πλάσμα με αισθήματα πολυ Καλα κρυμμένα .. Που Ούτε η ίδια δεν Μπορει να
Βρει πια .....
Τι Κρίμα ... Να Μπορει να καταφέρει οτιδήποτε θελήσει και αυτη Απλά να μην θέλει..
Η να νομιζει πως δεν Μπορει .. Η να μην ξέρει τι να τα κάνει όταν τα αποκτήσει..

Όμως τι να τα κάνει Αφού Ποτέ δεν θα της Είναι αρκετά ..;