Πέρασε πολύς καιρός μέχρι να βρω το χαμένο παραμύθι από τα παιδικά μου χρόνια και να ξεκινήσω ένα ταξίδι μαζί με τον εαυτό μου, σε όλα όσα έχουμε περάσει στην ζωή μας. Το παραμύθι είναι αστραφτερό.. Η πραγματικότητα θολή.. Ενα παραμύθι έτσι όπως το κατάλαβα και το ήθελα εγώ, αλλά και όπως μου το επέβαλαν οι άλλοι .. και η μοίρα..
ΥΓ: Σε όλους αυτούς που με τις θεωρίες τους προσπαθούν να με πείσουν πως έτσι είναι η ζωή , πως ο θάνατος είναι αναπόφευκτο γεγονός, ακόμα κι αν συμβεί ξαφνικά.. πως ο πόνος σβήνει το χρόνο..
ΥΓ: Σε όλους αυτούς που με τις θεωρίες τους προσπαθούν να με πείσουν πως έτσι είναι η ζωή , πως ο θάνατος είναι αναπόφευκτο γεγονός, ακόμα κι αν συμβεί ξαφνικά.. πως ο πόνος σβήνει το χρόνο..
Γεια σου Dirty Fairy Tale.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι ότι η παρουσία μου εδώ οφείλεται επειδή είδα το avatar σου στην λίστα αναγνωστών μου. ;-)
Αν μου επιτρέπεις η αλήθεια δεν είναι μόνο θολή. Μερικές φορές είναι και αστραφτερή. Δεν μπορεί όμως να είναι συνέχεια αστραφτερή γιατί τότε δεν θα ξέραμε τι εστί "θολό".
Τα παραμύθια από την άλλη οφείλουν να είναι αστραφτερά για πολλούς και για διάφορους λόγους. Οφείλουν να μας εμπνέουν και να μας δείχνουν τον δρόμο όταν υπάρχει ομίχλη.
Είναι παράξενο πάντως να είσαι ιδεαλιστής σε μια καθαρά πρακτική κοινωνία που όλα μετρώνται πλέον με μαθηματκή ακρίβεια.
Η συμβουλή μου? (μακρυά από συμβουλές και δη από αγνώστους).
Να παραμείνεις ιδεαλίστρια. Ακόμα και αν βλάπτεις τον εαυτό σου (γιατί μόνο αυτόν βλάπτει μια ρομαντική ψυχή).
Καλό σου βράδυ. ;-)
καλή σου νύχτα
ΑπάντησηΔιαγραφήότι λάμπει δεν είναι
χρυσός
τη φωτιά την αντέχει η πέτρα όχι το διαμάντι
το διαμάντι καίγεται